بحران آب در کاشمر تابعی از بحران در کشور است و بحران آب در ایران به وضعیتی غیر متعارف دچار شده است.
منابع آبی به پایینترین سطح خود رسیده و برداشت آب از سفرههای زیرزمینی به بالای ۸۰ درصد رسیده است حالا تبخیر زیاد، بارش کم و برداشت بیرویه، سفرههای زیرزمینی را هم خالی کرده و نیمی از حدود ۶۰۰ دشت ایران دیگر غیر قابل بازگشت هستند.
دور جدید کمآبی و خشکسالی در ایران آغاز شده و از همه سو سایه مرگ را میتوان بر سر طبیعت و تنوع زیستی کشور دید. این همه نشان میدهد، بیتفاوتی نسبت به توسعه پایدار چطور میتواند بیش از همه حیات انسانی را تهدید کند.
گستردگی و فراگیر بودن بحران آب نشان میدهد؛ تغییر اقلیم نقش به مراتب کمتری به نسبت سوء مدیریت در کاهش و نابودی منابع آبی در ایران داشته است. اگرچه دوران کم بارشی در ایران آغاز شده، مدیریت بحران در ایران باید خود را برای شرایط ویژهای در آینده آماده کند.
خالی شدن سفرههای زیرزمینی از آب به دلیل برداشت بیرویه برای کشت محصولات کشاورزی کار را به جایی رسانده که بیشک امنیت ملی در ایران به وضعیت نامطلوبی مبتلا خواهد شد. ایران در مدیریت اکوسیستمهای آبی از میان ۱۳۲ کشور جهان رتبه ۱۳۰ را دارد. کشور ما در مصرف حفرههای درونی زمین مخرب ترین کشور دنیا لقب گرفته است.
تا همین یک سال پیش شاید کمتر مقام دولتی حاضر بود بپذیرد کشور با بحران آبی و اثرات محیط زیستی ناشی از کمبود آن مواجه است، حالا همه یک صدا نسبت به کاهش منابع آبی،افت سفرههای زیرزمینی، خشکی تالابها، دشتها و دریاچهها هشدار میدهند. کافی است سری به تاکستانهای حدواسط روستاهای فدافن و تربقان در بخش مرکزی بزنید. کافی است سری به سد شهید مدرس بزنید. کافی است بشنوید که آب گوارای کاشمر مشکوک به وجود آرسنیک است.
کافی است مطلع شوید که یکی ازدانشگاههای شهرستان درصدد اجرای طرحی مطالعاتی در باره سنجش میزان ناخالصیهای آب شرب دیارمان است. کافی است بدانید اعتباراتی چند 10 میلیون ریالی برای این قبیل مطالعات هزینه خواهد شد.
معضل خشکسالی در کوهسرخ این بهشت گمشده خراسان رضوی به بدترین نحو ممکن در محور کاشمر به ریوش و از آنجا تا بعد از روستای چلپو مشهود است. خشکی قنوات دلالت بر عمق فاجعه دارد. شنیدهها حاکی از آن است که دستگاههای تصفیه آب در بعضی نقاط شهرستان خواهان فراوان یافتهاند. آب معدنی هم بیشتر از پیش هوادار یافته است.
دیار رودها و اولنگها و چشمهسارها چشمانتظار مدیریت بحران خشکسالی و بیآبی است. وقتی گردنههای منتهی به ریوش را طی میکنید، نظارهگر خشکی بادامستانهای کوهسرخ هستید و در حاشیه روستای مکی این تنههای خشکیده بادام خودنمایی میکند.
کشاورزی ناپایدار متهم ردیف اول است. مصرف بیاندازه آب در کشاورزی سنتی، سبب شده منابع آبی کاشمر بسان اکثر نقاط کشور، ظرف سه تا حداکثر چهار دهه به پائینترین سطح خود نزدیک شوند.
کارشناسان مدیریت بحران در سطح کشور معتقدند؛ اگر شیوههای آبیاری و کشت محصولات کم مصرف و سازگار با اقلیمهای متفاوت در کشور اصلاح نشود و مشارکت عمومی در این میان بوجود نیاید، بزودی شاهد نزاعهای محلی و برخوردهای قبایل و گروهای مردمی بر سر توزیع منابع آب خواهیم بود.
هرچه هست وضعیت تأمین آب دردیارمان و بخصوص در نواحی کوهستانی کوهسرخ نیازمند توجه ویژه مسؤولان است.امید داریم اینک که نماینده دیارمان در شورای عالی آب حضوری فعال دارد، شاهد اخذ تصمیمات مطلوبی برای تقابل با بحران آب در کشور و استان و در ادامه ترشیز بزرگ و کاشمر باشیم.
نظر شما